آموزش مداحی و اشعار مذهبی

       
      امشب خبر ز عالم بالا رسیده است
      زیباترین ستاره ی دنیا رسیده است
      
      امشب حکیمه باش و ببین پور عسکری
      با هیبت و شمایل طاها رسیده است
      
      در او خلاصه گشته خِصال پیمبران
      موسی رسیده است،مسیحا رسیده است
      
      جبریل با هزار فرشته از آسمان
      کرده نزول،بهر تماشا رسیده است
      
      سر را بُرید یوسف کنعان به جای دست
      وقتی شنید یوسف زهرا رسیده است
      
      امشب دلم به مأذنه اینگونه داد اَذان
      عَجِّل عَلی ظُهُورکَ یا صاحبَ الزّمان
      
      در پیش سَرو قامت تو،تا شدن خوش است
      در فصل غیبت تو شکیبا شدن خوش است
      
      دست کسی به دامن نرجس نمی رسد
      وقتی صدف به گوهر یکتا شدن خوش است
      
      روزی امیرزاده و روزی کنیز شد
      حالا عروس حضرت زهرا شدن خوش است
      
      ما ذرّه ایم و کار شما ذرّه پروری است
      در زیر آفتاب تو پیدا شدن خوش است
      
      وقتی شناسنامه ی ما مُنتسَب به توست
      در سایه سار مهر تو معنا شدن خوش است
      
      هرکس شنید نام شما را قیام کرد
      در راه بندگیّ تو آقا شدن خوش است
      
      در شرح وصف تو چه برآید از این زبان؟!
      عَجِّل عَلی ظُهُورکَ یا صاحبَ الزّمان
      
      ای که کرم سجیّه و لطف است عادتت
      بالاتر است از همه عالم سیادتت
      
      حالا هزار و یکصد و هفتاد و هفت سال
      بگذشته ای عزیز خدا از ولادتت
      
      پنهان شدی اگرچه تو در پشت ابرها
      هردم رسیده است به دلها عنایتت
      
      هر صبح وعده ی من و تو در دعای عهد
      هر عصر جمعه زمزمه های زیارتت
      
      آقا سلام ما به رکوع و سجود تو
      آقا درود بر تو و ذکر و عبادتت
      
      کِی می رسد ندای أنا المَهدی ات به گوش؟
      بالاتر از تمام عَلَم هاست رایتت
      
      کانون عدل و داد شود با تو این جهان
      عَجِّل عَلی ظُهُورکَ یا صاحبَ الزّمان
      
      بار فراق یوسف زهرا کشیدنی است
      گر وصل او به جان بخَرم من،خریدنی است
      
      ای آنکه طعنه میزنی ـ آقای تو کجاست؟
      روز ظهورمنجی عالم رسیدنی است
      
      آن روز ذوالفقار علی دست او بود
      یعنی که رنگ از رُخ کافر پریدنی است
      
      یا فارس الحجاز!،من از مشهدالرّضا
      بیتی بیاورم ز شفق،که شنیدنی است
      
      (سوگند می خورم گل باغ تو چیدنی است
      چشم سیاه و خیمه ی سبز تو دیدنی است)
      
      ای آخرین امام من،ألغوث ألاَمان
      عَجِّل عَلی ظُهُورکَ یا صاحبَ الزّمان
      
       وقتی که نیستی تو،خزان است روزگار
      وقتی که می رسی،همه جا می شود بهار
      
      تقصیر ماست اینکه بیابان نشین شدی
      محروم مانده ایم ز درک حضور یار
      
      ما از چه نیستیم شب و روز یاد تو؟!
      وقتی که هست أفضل أعمال انتظار
      
      وقتی که بیست مرتبه حج رفت،کسب کرد
      إذن طواف خیمه ی تو،پور مهزیار
      
      آقا چقدر جمعه گذشت و نیامدی!
      دیگر نمانده است برای دلی قرار
      
      این اشک ماست کز غم هجران شده روان
      عَجِّل عَلی ظُهُورکَ یا صاحبَ الزّمان
      
      ای هر غریبه ای همه جا آشنای تو
      این بند را مدینه سرودم برای تو
      
      این شهر بوی غربت خورشید می دهد
      این کوچه هاست منتظر ردّ پای تو
      
      رفتم به پشت پنجره های بقیع و بعد
      خواندم به اشک چشم زیارت به جای تو
      
      گویا هنوز مادر تو درد می کِشد
      در بستر است چشم به راه دوای تو
      
      وقتی کِشی ز قبر تن آن دو را برون
      باشیم کاش ما همه زیر لَوای تو
      
      ای شاد از ظهور تو بانوی بی نشان
      عَجِّل عَلی ظُهُورکَ یا صاحبَ الزّمان
      
      ای مظهر صفات خدا أیهالعزیز
      بی تو چه عیدی و چه عزا؟!،أیهالعزیز
      
      امسال نیز نیمه ی شعبان رسید و رفت
      مجلس تمام گشت،بیا أیهالعزیز
      
      تو خود کریم هستی و از نسل ذوالکِرام
      پُر کن دو دست خالی ما أیهالعزیز
      
      یک نَظرَةً رَحیمَة بر این قلب پر گناه
      کافی است با نگاه تو،یا أیهالعزیز
      
      فرموده اند نیمه ی شعبان بگو:حسین
      ما را ببر به کرب و بلا أیهالعزیز
      
      یک روضه از اسارت زینب بیا بخوان
      عَجِّل عَلی ظُهُورکَ یا صاحبَ الزّمان
      
      علی اصغر انصاریان
      
      *******************
      
      
      زلفت اگر نبود نسيم سحر نبود
      گمراه مي شديم نگاهت اگر نبود
      
      مهر شما به داد تمناي ما رسيد
      ورنه پل صراط چنين بي خطر نبود
      
      تعداد بي نظيري تان روي اين زمين
      از چهارده نفر به خدا بيشتر نبود
      
      پيراهن،اشتياق نسيمانه اي نداشت
      تا چشم هاي حضرت يعقوب ، تر نبود
      
      بي تو چه گويمت؟ كه در اين خاك ،سرزمين
      صدها درخت بود وليكن ثمر نبود
      
      اي آخرين بهار چرا دير كرده اي ؟
      اي مرد با وقار چرا دير كرده اي ؟
      
      اين جشن ها براي تو تشكيل مي شود
      اين اشك ها براي تو تنزيل مي شود
      
      وقتي براي آمدنت گريه مي كنيم
      چشمان ما به آينه تبديل مي شود
      
      بوي خزان گرفته ي پاييز مي دهد
      سالي كه بي نگاه تو تحويل مي شود
      
      ايمان ما كه اكثرا از ريشه ناقص است
      با مقدم ظهور تو تكميل مي شود
      
      تقويم را ورق بزن و انتخاب كن
      اين جمعه ها براي تو تعطيل مي شود
      
      اي آخرين بهار چرا دير كرده اي ؟!
      اي مرد با وقار چرا دير كرده اي ؟!
      
      اي آخرين توسل خورشيد بام ها
      اي نام تو ادامه ي نام امام ها
      
      مي خواستم بخوانمت، اما نمي شود
      لكنت گرفته اند زبان كلام ها
      
      ما آن سلام اول ادعيه ي توايم
      چشم انتظار صبح جواب سلام ها
      
      حالا چگونه دست توسل نياوريم
      وقتي گدا به چشم تو دارد مقام ها
      
      از جانماز رو به خداي بهشتي ات
      عطري بياوريد براي مشام ها
      
      اي آخرين بهار چرا دير كرده اي ؟!
      اي مرد با وقار چرا دير كرده اي ؟!
      
      اي التماس و خواهش بالا، دوازده !
      ظهر اذان عقربه ي ما، دوازده!
      
      من حقم است هشت گرفتم چرا كه من
      يك جمله هم نساخته ام با دوازده
      
      با چند نمره باشد اگر رد نمي شوم ؟
      يك ،دو ،سه،هفت،هشت،نه آقا دوازده
      
      بي تو تمام اهل قيامت رفوزه اند
      اي نمره ي قبولي دنيا، دوازده !
      
      ثانيه هاي كند،توسل مي آورند
      يا صاحب الزمان خدا!يا دوازده
      
      حالا كه ساعت تو و چشم خدا يكي است
      آقا چقدر مانده زمان تا دوازده !
      
      امروز اگر نشد ولي يك روز مي شود
      ساعت به وقت شرعي زهرا، دوازده
      
      اي آخرين بهار چرا دير كرده اي ؟!
      اي مرد با وقار چرا دير كرده اي؟
      
      هر شب كنار پنجره هاي وصال تو
      حرف تو بود و آمدني كه قرار بود
      
      آن روزها كه بوي تو در سال مي وزيد
      پاييز هم براي درختان بهار بود !
      
      حتي نگاه كردن خورشيد جمعه هم
      نذر ظهور دولت چشم نگار بود
      
      جمعيتي به ناله ي ما گريه مي شدند
      از بس كه آه ندبه ي ما گريه دار بود
      
      اي آخرين بهار چرا دير كرده اي ؟!
      اي مرد باوقار چرا دير كرده اي؟!
      
      دارد دوباره ميوه ي ما كال مي شود
      پرواز ما بدون پر و بال مي شود
      
      در آسمان و در شب شعر خدا هنوز
      قافيه هاي چشم تو دنبال مي شود
      
      يعني تو آمدي و همه گرم ديدنت
      وقتي كنار پنجره جنجال مي شود
      
      روز ظهور تو كه دقايق،ستاره اي است
      روشن ترين ِ خاطره ي سال مي شود
      
      بيش از تمام بال و پر يا كريم ها
      دست كبود فاطمه خوشحال مي شود
      
      اي آخرين بهار چرا دير كرده اي ؟!
      اي مرد با وقار چرا دير كرده اي؟!
      
      علی اکبر لطيفيان
      
      ********************
      

      تاکه گردیدم آشنای سحر
      شددلم وادی صفای سحر
      
      بین سجاده تربتم گل شد
      بانم اشک وگریه های سحر
      
      دست خالی نمی رود هرگز
      آن کسیکه شده گدای سحر
      
      تو امام شکسته دلهایی
      صاحب سفره عطای سحر
      
      بوی وصل تو میکنم احساس
      از نفسهای جان فزای سحر
      
      چشم امید ما گنه کاران
      بوده بر سوز یک دعای سحر
      
      ریشه مشکلات ما این است
      دلمان نیست مبتلای سحر
      
      گره از کار واکند بی شک
      ناله های گره گشای سحر
      
      شب شب همزبانی یار است
      درد ما غفلت از تو دلدار است
      
      بی جهت نیست درنوایی تو
      ماچه کردیم ؟ تا بیایی تو
      
      این نشد رسم انتظار فقط
      نعره ها میزنم کجایی تو
      
      تو زاجداد خود غریب تری
      بیکس و یار و آشنایی تو
      
      بارها سرزدی به غفلت ما
      شاهد کوه ادعایی تو
      
      دست مارا گرفتی و رفتی
      چون کریم و گره گشایی تو
      
      همچونان مادرت تمام شب
      تاسحر دست بردعایی تو
      
      بر گنه کارها دعا کردی
      بسکه آقا و با وفایی تو
      
      شک ندارم که هر شب نیمه
      زائر دشت کربلایی تو
      
      تحت قبه چه ناله ها بکنی
      خودبرای فرج دعا بکنی
      
      جلوات پیمبری داری
      ازهمه خلق برتری داری
      
      بین اولاد حضرت زهرا
      دلربایی دیگری داری
      
      نقش بازوی توست جاءالحق
      تابگویی چه محوری داری
      
      ذوالفقار از تو جان بگیر باز
      چون تجلی حیدری داری
      
      کرم تو گدا نواز بود
      دست اکرام مادری داری
      
      ازتمام پیمبران خدا
      یک نشان بهر رهبری داری
      
      از همه برگزیدگان خلق
      در رکابت تو لشگری داری
      
      تو کجا و عزیز مصر کجا
      چون خداوند مشتری داری
      
      تویی حسن ختام اهل بیت
      دست بوست تمام اهل بیت
      
      سامرا از تو آبرو دارد
      حرف ناگفته در گلو دارد
      
      در و دیوار خلوت سرداب
      با نم اشک تو وضو دارد
      
      کاسه چشم مانده بر راهت
      باده ای ناب در سبو دارد
      
      تو گل نرگسی و عرش دلم
      با نفسهات  رنگ وبو دارد
      
      چه کنم ؟ این دل گرفتارم
      دیدن رویت آرزو دارد
      
      بین محراب نیمه های شب
      دل من با تو گفتگو دارد
      
      نیمه شد ماه ، ماه من برگرد
      رحم بنما به آه من برگرد
      
      پسر ناز حضرت نرجس
      قبله راز حضرت نرجس
      
      روزی خویش بردم عمری از
      سفره باز حضرت نرجس
      
      ذکر تسبیحتان به گهواره
      بال پرواز حضرت نرجس
      
      بارها دیده ام به زندگی ام
      دست اعجاز حضرت نرجس
      
      خواستگاری فاطمه سندی است
      بهر اعجاز حضرت نرجس
      
      آمد از عرش تک کنیز خدا
      تاکشد ناز حضرت نرجس
      
      روح توحید جلوه ای بنمود
      گاه ابراز حضرت نرجس
      
      مادرت همردیف لیلا شد
      آخرین نوعروس زهرا شد
      
      نیمه شب بود یا که وقت سحر
      مادر آمد به دیدگان تر
      
      چند روزیست گشته مانوس
      لب گرم تو سینه مادر
      
      آمد و دید بین گهواره
      جای تو خالی است ای دلبر
      
      روبه سوی امام کرده و گفت :
      پسرم نیست چاره ای آخر
      
      پاسخ آمد که غم مخور نرجس
      گشته مهمان حضرت داور
      
      بال جبریل بالش سر اوست
      در طوافش ملائکه یک سر
      
      جای او امن و کام او پر شیر
      االسلام علی «علی اصغر»
      
      مادری بین خیمه می چرخید
      دست برروی سر دل مضطر
      
      هاجر کربلا چه چاره کند
      سینه بی شیر...انتظار پسر
      
      ناگهان در حرم به خود لرزید
      میکند از چه هلهله لشگر
      
      چونکه هر بار هلهله کردند
      به هدف خورده تیر های سه پر
      
      دختری زد صدا رباب بیا
      پشت خیمه به پاشده محشر
      
      وقتی آمد که قبر حاضر بود
      غرق خون طفل روی دست پدر
      
      قاسم نعمتی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: